Жеке адамға қарым – қатынас субъектісінің пиктограммасы

Жоспары.

  1. Жеке адамның қарым – қатынас жайлы түсінігі.
  2. Коммунилативті іскерліктермен психологиялық іскерліктер.

Пайдаланылған әдебиеттер.

Негізгі:

  1. Ярошевский М.Г. История психологии. 3-е изд. М., 1985, стр. 573

2.Ярошевский М.Г. Психология в XX столетин. М, 1971.стр. 367

Қосымша:

3.Анцыферова Л.И. Материалистические идеи в зарубежной психологии. М. Наука. 1974.

4.Большоков В.В. Очерки истории русской психологии Нижнии Новгород 1994

5.Будилова Е.А. Социално – психологические проблемы в русской науке М,1983

6.История зарубежной психологии МГУ1986

7.История советской психологии труда МГУ 1983

8.Кузьмен Е.С., Якунин В.А. Развитие психологии внутри естествознания ЛГУ 1985

9.Логинова Н.А. , Ананьев Б.Г. выдающиися ученый в истории отечественной психологии. А, 1999

10.Петровскии А.В. Вопроси истории и теории психологии М,1984

Лекция мәтіні.

Әлеуметтік психологияда қарым – қатынас мәселесін зерттеудің өз дәстүрі бар және аталған мәселені зерттеудің үш кезеңін атап көрсетуге болады:

  • В.М. Бехтеревтің зерттеулері, ол бірінші рет адамның психикалық факторы ретінде қарым – қатынастың рөлі туралы мәселені көтереді. Бірақ Бехтеревте қарым – қатынас үрдісі өз бетімен зерттеу жұмысының нысанасы болған жоқ. Қарым – қатынастық психикалық үрдістер мен атқаратын қызметіне әсер етудің тек қана нәтижелік жағы қолданылады.
  • Қарым – қатынас ұғымы әлеуметтілік себептілік, адам психикасының рөлі, жеке тұлғаның әлеуметтену туралы қағиданы негіздеуші үшін қолданылады. Бұл кезеңде қарым – қатынастың рөлі атқаратын қызметін теориялық талдау кезеңі ретінде сипаттауға болады.
  • Қарым – қатынас мәселесін шын мәнінде дүниеге келген кезеңі. Қарым – қатынас оның қатынасушыларының арасында ақпарат алмасуды қамтиды, ол қарым – қатынастың коммуникативтік жағы ретінде сипатталады.

Қарым – қатынастың екінші жағы қатынасушылардың өзара әрекеті сөйлеу үрдісінде тек сөздермен емес әрекеттер қылықтармен алмасады.Қарым – қатынастың үшінші жағы қарым – қатынас жасаушылардың бір – бірін қабылдауын қарастырады.