Соңғы жылдардағы тіл білімінің ең басты ерекшелігі – оның ізденіс парадигмасының яғни, құрылымды тіл білімінің антропоцентристік парадигмасының ұстанымына бет бұруы болып табылады. Тіл тек тіл жүйесі шеңберінде зерттеу үрдісі енді тілді басқа да ғылым салаларының ұштастыра, интегралды бағытта зерттеуді талап етеді. Соның ішіндегі тіл мен мәдениеттің өзара байланысы оған қоса адамның алар орны ерекше екені де белгілі.
Тіл мен мәдениет арасындағы өзара қатынас проблемаларын қазірде жан-жақты зерттеу нәтижесінде қазіргі тіл білімінде түрлі бағыттар пайда болды. Олар – этнолингвистика, елтаным және лингвомәдениеттану ғылымдары. Қазақ тіл білімінің негізін академик Ә. Қайдаров салған этнолингвистика ғылыми ізденіс мектебі көптеген ізденістердің ұйтқысы болғаны белгілі. Ал, елтануға келсек, бірен-саран ғана көбінесе фрагментарлы болады.
Тіл тек тіл жүйесі шеңберінде зерттеу үрдісі енді тілді басқа да ғылым салаларының ұштастыра, интегралды бағытта зерттеуді талап етеді. Соның ішіндегі тіл мен мәдениеттің өзара байланысы оған қоса адамның алар орны ерекше екені де белгілі. Қазақ тіл білімінің негізін академик Ә. Қайдаров салған этнолингвистика ғылыми ізденіс мектебі көптеген ізденістердің ұйтқысы болғаны белгілі. Ал, елтануға келсек, бірен-саран ғана көбінесе фрагментарлы болады.