Футуризм.(Д.Бурлик) Абсракционизм(В.Кандинскии XIX ғасырдың ортасында шыншылдық өнері бағыты өміррге келді. Бұдан бұрынғы романтизмде классизмді шыншыл өмірді, күнделікиті өмірді көрсетудени аулақ жатқан еді. Олар көбінесе ескі заман оқиғасыннемесе өткен өмірді әсерлеп көрсететін.
Ал жаңа бағыттағы реализм суретшілері күнделікті өмірдің болмыс бітімін ешбір қоопасыз көосетуге, бар тіршілікті табиғи көрсетуге атсалысты. Сонымен бірге өмірдің ауыртипалығын көлеңкелі жақтарын бүктелсіз көрсетуге да ден қоя білді. Алғаш реализм дамыған саласы пейзаж болды. Осы салада сро кезде көзге түскен суретшінің бірі Француз Гюстов Курбе еді. Ол реализмнің негізгі күрескері болды. Суретшінің ішәіндегі ең көзге түсер айтулысы ұзындығы 6 метрлік»Орнрнедегі жерлік» атты шығармасы. Қолтумада 40тан астам кейіпкерлер бейнеленген. Оның бәрі өмірде бар, сол Орнанидегі тұрғывлықты адамдар.
Екінші бір суретші-Жан Француа Милле ол көбінесе шарувалар өмірін, олардың зейнеткерлігін бар шыншыл өміршіндікпен бейнеледі. Оның қолтумалырында шаруалар өмірінің көлеңкелі жақтары кедейшіліктің етектен тартқан өмірі айналадағыдай айқын көрінетін еді. Суретшінің «Тұқым себуші»,»сабақ жинақшылар» атты жұмыстары бар.
Француз реалистік суретшінің бірі ұлы сқақшы Оноре Доме өзінің артынан мыңнан артық өлдмес итуындылар қалдырды. Ол көбіне саяси мәндегі туындылар жасады.
Превматизм (К.Шагал) Лучизм (М.Ларионов) бағыттары
Сәулет өнері. Орыс халқы христиан дінін қабылдағаннан кейін, басқа славян халықтарындағы сияқты сәулет өнері де дамыды. Мәселен, Византияның дәстүрлі сәулет өнері негізінде салынған Успен соборы, Спас –Преображенский монастыры, София соборы т.б Орыс, украин және белорус жерінде салынған барлық православие шіркеулері бір-біріне ұқсас болып келеді. Орыс мемлекетіндегі сәулет өнерінің өзіндік ерекшеліктері болады. Ішкі сурет өнері, оның бояуының құрамы өзіндік сипатымен танылады, сәулет өнерінен христиан, православие ағымына тән белгілері байқалады.
Сәулет өнері .XI ғасырда Батыс Еурапады үлкен құрлыс басталды. Баиыған шіркеулер сансыз діндарларды сыиғызу үшін храмдарды ұлғаитты. Қарапайым ағашпен жабылған жайдақ төбелерін тас күмбездермен алмастырды. Оны қалың қабырғалар ғана көтере алатын еді. Сол уақыттағы құрылысшылар Ежелгі Римнің сәулет өнерінен көп үлгі алды, сондықтанда XI-XII ғасырлардағы ғимараттарды роман (латын сөзі «Рома»-Рим) ғимараттары деп атайды.
Роман храмы қабырғасы тегіс, биік мұнаралы, алып ғимараттар еді. Күмбездерінде, терезелерінде, храмның кіре берісінде доға тәрізді аркалар қайталанып отырады. Роман храмдары өзінің сұстылығымен және күрделілігімен қамал тәрізденіп , католик шіркеуінің құдіретіне сенім туғызуға тиіс болды. Олар үйсіз –күйсіз, қашқан –пысқан халыққа баспана қызметін де атқарды. XII ғасырдың аяғынан бастап мырзалардың өктемдігінен құттылған қала тұрғындары сауда үйлерін, ратушалар , соборлар, ауруханалар, қонақ үйлерін сала бастады. XII-XV ғасырлардағы құрылыстар готикалық деген ат алды. Құрлысшы шеберлігінің одан әрі өсе түсуі ауыр доға тәріздес күнбездерді неғұрлым жеңіл, шошақ күмбезбен алмастыруға мүмкіндік берді. Енді қалың қабырғаның керегі болмай қалды. Қара көлеңке роман храмынан өзгешілігі –готикалық соборлар үлкен терезелерімен жарқырап көрінеді.