Дипломатияның алғашқы белгiлерi сонау құлиеленушiлiк қоғамда, б.д.д. 2 мың жыл бұрын ежелгi Қытайда, Үндiстанда, Египетте, Урарту мемлекетiнде пайда бола бастаған.
Ежелгi Шығыс тарихында бiздiң қызығушылығымызды тудыратын түрлi құжаттар – дипломатиялық хаттар, келiсiмдер мен ежелгi шығыс хандықтарымен арадағы қатынастарды айғақтайтын халықаралық актiлер сақталған. Б.д.д. III мыңжылдықтың өзiнде египет патшалары көршiлес елдермен дипломатиялық қатынас орнатуға ұмтылған. Египеттiктер Қызыл теңiздiң оң жағалауындағы Пунт елiне елшiлiк экспедициялар ұйымдастырған. Қазiр балшықтағы жазбалар арқылы осы сапарлардың кейбiр деректерi нақты белгiлi болуда. Ассирия патшасы Ашурбанипалдың да (б.д.д. 668-626 жж.) елшiлiк саясаткерлiгi Вавилон жазбалары арқылы бiзге жетiп отыр.
Сонымен қатар ежелгi Үндiстандағы (б.д.д. I мыңжылдық) Ману заңдары философиялық маңыздылығымен ерекшеленедi. Онда елшiлердi таңдауда мемлекет басшысына қажеттi бiрқатар өсиет-ережелер айтылған.
Дипломатия ертедегi Грецияның (б.д.д. ХII-VIII мыңжылдық) провинцияларынан шет елдерге жiберiлетiн ресми адамдардың уәкiлдiгiн көрсететiн сенiм грамотасы — ²diplome² деген бүктемелi тақтайшаның атынан шыққан. Ал Батыс Еуропадағы мемлекеттiң сыртқы саясат саласындағы дипломатиялық әрекеттерi ХV-ХVII ғасырларда пайда болды.