Тартыс (талас) және пікірсайыс

  1. Тартыс — әрбір жақ өз пікірін қорғайтын сайыс.

Тартыстың мынадай негізгі түрлері болады:

жақтардың біреуі шын мәнісінде дұрыс білімге ие болады;

екі жақта ең анық, бірдей білімге ие және мұны дәлелдей алады;

ешқайсы тарапта анық ақпаратқа ие емес;

Тартыс мақсатына қарай былай жіктеледі:

аподиктикалық тартысқа: дұрыс шешімді табу нәтижесінде жаңа білім келіп шығады;

эвристикалық тартыс: әрбір тарап өз мақсатына бірін-бірі алдамай жетеді;

софистикалық тартыс:тараптар кез-келген тәсілменбасқа тараптың мақсат мүддесімен санаспай өзінің жеке мақсаттарына жетуге ұмтылады.

Дәлелдемеде қателіктерді жібермеуде мақсатты болған жағдайлар:

келіссөз жүргізудің дөрекі тәсілдері жайында қарсы сөйлеушімен ашық түрде талқылау;

істің мән жайын аңғаруға ұмтылу;

қате ойша тұжырымдау сипатын әдепті түрде түсіндіру;

«қарымта соққы» тәсілін пайдалану: қарсы сөйлеушінің дәлелдерін өзіне қарсы пайдалану;

қарсы сөйлеушінің бұрыстығын мойындатуға логикалық тәсілмен мәжбүрлеу;

қолда бар дәлелдердің барлығын бірден айтып салуға асықпау.

Еңбек психологиясында пікірсайыс таласқа қарағанда қайшылықтарды шешудің ең тиімді тәсілі болып саналады.

  1. Пікірсайыс — баспасөзде, жиналыста бір мәселені талқылау.

Сындарлы талқыға себеп болатын жағдайлар:

мәселе бойынша алғашқы жұмыстар;

жақтардың мүдделерін талдау;

талқыланатын мәселелердің тиімділігінің бағасының өзара келісуге боларлық белгілерінің шығуы;

талқыланатын мәселеге жандасудың бірлескен тұжырымдамасын жасап шығару;

мүмкін болған жағдайда екі жақта өз ұстанымдарының негізгі ойлары мазмұндалған мәтіндер түзу;

келіспеушіліктер көрсетілген мәселелерді талдау;таласта мүмкін болған ымыраға келу ұстанымдарын алдын ала белгілеу.

Белсенде түрде талқылау үшін қажет:

барлық қатысушыларға мәселенің өзектілігін айқынырақ көрсету;

көз жеткізуші дәлелдерді басшылыққа алу;

қарсылықты ығыстыру;

анықтаушы мәселелердің көмегімен қарсы сөйлеушінің белсенділігін марапаттау;