1.Қазақ әдебиеті өзінің өсіп-өркендеуін бірнеше рет бастан өткерді. Кеңес дәуірің өзінде-ақ әдебиеттің дамуынада басты-басты кезеңдер орын алды. Атап айтқанда ХХ ғасырдың 20-шы жылдарында қазақ әдебиеті саласында проза өткен ғаырларға қарағанда ерекше дамыды. М.Әуезовтың «Қилы заман» және де өзге прозалық шығармалар қазақ әдебиеті үшін мүлдем соны жаңалық болатын. Поэзия басымдық сипатқа ие болатын.
- Қазақ әдебиетінде орыс және батыс еуропа елдерде айрықша дамыған проза жанры әсіресе әңгіме, повесть, роман секілді қысқа әрі күрделі жанры өз оқырмандарына жол тартты. Әдеби процестегі поэзия жанрының орнына проза жанры келіп байытты. Тек қана ақындық тілмен қазақтың 11 буынды өлеңмен танылған қазақ әдебиеті жаңа проза жанры мен күрделене түсті. Сол жылдардан бастап қазірге дейін проза жанры әдебиеттің толыққанды мүшесіне айналды. Проза әдеби процесте жаңа дәстүрлерді ала келді. Поэзиялық шығармаларда кездестірген реалистік бағыт прозада да жалғасын тапты. Прозалық шығармада сыншыл реализм күн тәртібін өткіл қойылды.
3..Қоғамдағы келеңсіздікерді қыздары мен әйелдердің әлеуметтік теңсіздігі әдебиеттің әсіресе прозаның тақырыбына айналды. Бұл сауаттандыруда білімнің жоқтығында әйелдердің бас бостандығының шектеулігінде деп түсінді. Сол кезеңнің жазушылары және зиялы қауымы қоғамды сауаттандыруға және әйел бостандығы қамтамасыз етілді. Сонымен бірге ХХ ғасырда Кеңестік дәуір әдебиетінде қазақ әдебиеті араб, латын, кирилица харіптері басылған баспа бетін көрді. Бұның көп ретте оқырман жадын жоғалтуда кері ықпалы болды. Бір харіптен екінші харіп түріне ауысу оқырмандар санының көбеюіне өзге харіптерді оқуға көптеген кедергілерді келтірді.