Құстардың көбеюі және дамуы

Түрлі отрядтардың ұяларында жұмыртқа санының бір-бірінен айырмашылығы болады. Торғайтәрізділер әдетте 4-7 жұмыртқа салады. Ұзынқанаттар, колибрилер, кептерлер, тырналар және бірқазандар бар жоғы 2 жұмыртқа ғана салады. Шағалалар әдетте 2-3 жұмыртқа, ал шалшықшылар әр уақытта 4 жұмыртқа салады. Ірі жыртқыш құстар (қырандар) жыл салып ұялайды және 2 жұмыртқа салады, бірақ оның біреуі ұрықтанбай қалады. Бұл жағдайда біздің құстар ішінде ең алдыңғысы сұр шілдер, соның ішінде бөдене, 26-ға дейін жұмыртқа салады.

Бластодерманың бөлшектенуі және құрылысы. Жұмыртқа жолымен ұрықтанған жұмыртқа өткен кезде бөлшектену (сегментация) процесі басталады. Бөлшектену жұмыртқаның анимальды полюсінде орналасқан аздаған протоплазматикалық учаскесінде жүреді. Сарыуыздың көп массасы бөлінбейді – мұндай жеке бөлшектену дискодиальды деп аталады. Құстарда меробластикалық жұмыртқалар басым, оның дамуы үшін 40°С-ға жуық тұрақты температура қажет. Ұрықтық дискіде 2 учаскені бөлуге болады: орталық-ақшыл және шеткі-күңгірт. Бластодерма клеткасының сыртқы қабаты – эктодерма, ал одан тереңдеу жатқан клеткалар жиыны келешекте мезодермаға және энтодермаға айналады. Бластодерма бірте-бірте өседі, сарыуызды қоршап, ұрықтық бөлімді қалыптастырады, одан ұрық дамиды және ұрықтан тыс бөлім пайда болып ол ұрықтық қапшықты қоршайды, бірақ ұрықтың қалыптасуына қатыспайды. Бұл сатыда ұрықтық дискінің бластодерма ортасы қалыңдайды. Бұл алғашқы жолақ (сайша), онда эктодерма, мезодерма және энтодерма қалыптасады. Ұрықтық дискінің шеттері өсіп, ұрықтық қабықтарды түзейді, олар бірте-бірте сары уызды қоршап алады. Осымен бір мезгілде алғашқы жолақ аймағында қалыптасатын ұрықтың дамуы ары қарай жалғасады. Алғашқы жолақтың алдыңғы жалпақтау үшы Гензен байламы деп аталады (гастропорға сәйкес келеді). Бластодисканың аса мөлдір емес және жуан шеттері күңгірт өріс деп аталады. Гензен байламының алдында бас өсінді (клеткалық жіпше) пайда болады, ол эктодерма мен энтодерма арасына еніп, кейіннен хорда түзіледі. Хорда үстінде орналасқан эктодерма учаскесі кейіннен нерв түтігін түзейді, оның екі жағында сомиттерге бөлінетін мезодерма орналасады, нерв түтігінің алдыңғы ұшы үш ми көпіршігіне бөлінеді. Ұрықтың бас жағындағы ұшы бірте-бірте бластодермалық дискіден бөлінеді. Ұрықтық дискінің шеттерінде әте ерте сатыда көптеген қан тамырлары қалыптасады, олар ұрықты коректендіруге қатысады. Кейіннен ұрықтың айналасында сақиналы қатпар түзіледі, кейіннен ол ұрықты толықтай қоршап ұрықтық қабықтарға айналады: ішкісі-амнион, ал сыртқысы-сероза. Амнион мен сероза арасында тағы да бір ұрықтық қабық — аллантоис қалыптасады, ол ұрықтық өкпе және қуық қызметін атқарады, ол жерге метаболизмнің барлық улы өнімдері жиналады.

Ұрық дамуының алғашқы сатыларында ересек құсқа мүлдем ұқсамайды. Оның басы үлкен, миы мен көзі ірі, мойнының екі жағында 5 жұп жапырақсыз желбезек саңылауы орналасады. Аяқтары қарапайым өсінділер тәрізді және құйрығы салыстырмалы түрде әлі де ұзын. Ары қарай жіктелу процесінде желбезек саңылаулары (біріншісінен басқалары) бітеледі, тұмсық пайда болады, мойны ұзара бастайды, аяқтары қалыптасады, құйрығы кысқарады, сары уыз қапшығы мен ақуыз мөлшері мүлдем азаяды, ал аллантоис, керісінше, үлкейеді. Жұмыртқадан шығар алдында сарыуыз жапшығы мен дене қабырғалары астынан ұштасады, балапан тұмсығын ауа камерасына сұғып, алғашқы рет тыныс алып, тұмсығының ұшындағы кертіктің көмегімен қатты қабықты жарып, сыртқа шығады.