- Бірінші: “Жеке тұлға құрылымындағы табиғилық, органикалылық жақтары мен кескіндері оның әлеуметтік қаматмасыз етілген элементтері ретінде қатысады … жеке тұлғадағы биологиялылық әлеуметтік сияқты өзгерген түрде болады” (А.В.Петровский).
Екінші: “Іс-әрекет қоөғалысы, оның күшею процесі, ең алдымен тиісті ситуациялардағы … билеу объектісі ретінде, сондай-ақ іс-әрекетті потенциалды (жиынтық) шектеу ретінде қатысуы да мүмкін, осы жағдайда мақсатты жорамалдау сферасындағы субъект мүмкіндіктерінің тарылуы ретінде сипатталған, шектеуліліктің қажетті алынып тастауына апарады. Бұл шектеулілікер олардың билеуіне бағытталған, арнайы іс-әрекеттерін оятады. Осылармен жеке тұлғаның өзіндік белсенділігі анықталады” (В.А.Петровский).
Үшінші: “Индивид^жеке тұлға; бұл қоғамда индивидтілікке иеленуші ерекше қасиет, жекелік жүйелі болады, сондықтан аса сезімтал қасиет, бұл қасиетті иеленуші толық сезімтал болса да, индивидке барлық жүре пайда болған және туа берілген қасиеттер тән”(А.Н.Леонтьев).
Төртінші:“Жеке тұлға “денелілігін” сонша тар шеңберде ұғынушы, оның алдымен барлық заттық, заттық-көрнекілік жиынтығында көруші философ-материалист сол индивидтің басқа индивидке қатынасы, құрылған және олардың еңбегімен құрылатын заттардың жанама түрдегі, анығырақ осы заттар әрекеті арқылы “жеке тұлға құрылымының” сырын индивидтің органикалық кеңістігінен іздейді, сондықтан жеке тұлғаның ішкі кеңістігі – парадоксты (әдеттен тыс)” (Э.В.Ильенков).
Бесінші: “Жеке тұлға, жеке тұлға арасындағы тұрақты байланыс, яғни оның әрбір қатысушысы үшін бірлескен іс-әрекет мәні, құндылығы, мазмұнымен жанама түрде түсініктіболуы мүмкін. Бұндай жеке тұлға арасындағы байланыс қолайлы бұзылмайды, олар нақты, бірақ жаратылысынан “жоғары сезімталды”. Олар нақты индивидтік қасиеттерде оорнатылған, бірақ олардың жиынтығы емес, олар зерттеушіге топтың әрбір мүшесінің жеке тұлғалық көрінуінде берілген, бірақ олар сонымен қатар, осы жеке тұлғалық көріністерді жанамаланушы сол топтық іс-әрекетінің ерекше қасиеттерін көрстетеді, онда индивид аралқы байланыс жүйесіндегі әрбір ерекше позицияларды анықтаушы, жеке тұлғаның мағыналық жүйелерімен байланысты, кең – қоғамдық қатынастар жүйесінде, жеке тұлғаның мәнді білімі бар.” (А.В.Петровский).
Алтыншы: “Индивидтің жеке тұлғалылығы оның психологиялық түсінігінің үш аспектісінде (аспект – құьылыс, фактілерді түсіндірудегі жай) болады: интриандивидті, интериндивидті және таиндинидті атрибуциялары (атрибут –заттың я құбылыстың өзінен бөлінбес қасиеті, не ерекше бөлігі). Тек осы талған аспекттердің бірлігінде жеке тұлға өзінің құрылысы жағынан, өзінің құрылымын ашады. Ол индивидтің басқа адамдардағы оның солармен байланысы, сондай-ақ ондағы — әлеуметтік тұтастық өкілі ретінде әлеуметтік іс-әрекеттегі саналы түсінігін білдіруші және жанама түрі ретінде қатысады” (В.А.Петровский).
Жетінші: “Максимилизация постулаты, онда индивидтің ондағы теоретикалық гипотезаларынан шығатын максималды персонализацияға (персонально – жекелеп, арнайы, дербес) талпынуы болады: 1) оның индивидуалдылығын көрсету жоспарында құныдлыққа ие ретіндегі кез-келген қабылданған уайымдары, пероснализациядағы қажеттілігінің маңызын арттырады және индивидтің саналы түсінігін меңігеруге болатын басқаның маңызды ізденістерін анықтайды; 2) және индивид өзінің индивидуалдылығының нақты бір жағдайдағы персонализацияға қолайлы жақтарын анықтауға және жүзеге асыруға талпынатын қарым-қатынастың кез-келген ситуациясы. Оны жүзеге асырудың мүмкін еместігі өзіндегі және заттық іс-әрекеттегі жаңа мүмкіндіктерінеізденіске әкеп соғады; 3) Қарым-қатынастағы екі немесе оданда көп серіктерінің ішінен субъект бірнеше бірдей жағдайлардағы персонализацияға максималды адекваттылықты кім қамтамасыз етсе соны жоғары бағалайды. Максималды бұзылмайтын персонализацияны кім қамтамасыз етсе жоғары баға соған берілуі – ұқсас жағдай. Үшінші айнымалылық интенсивтілік персонализацияға қажеттілік” (А.В.Петровский, В.А.Петровский).
Сегізінші: “Даму көзі мен жеке тұлға пікірлері индивид аралық қатынастар (Қандай да бір даму деңгейіндегі топтар) жүйесінде пайда болатын … персонализациядағы жеке тұлға қажеттілігі мен осы бірлестіктегі объективті қызығушылық арасындағы қарама-қайшылықта, индивидке референтті, оның индивидуалдылығының осы бірлестік дамуы мен қызмет ету жағдайына және ерекшеліктеріне, міндеттеріне сәйкес келетін көріністерін қабылдауда … жеке тұлға онтогенез (және “социогенез” –А.П.) сатыларының иерархиялық орналасуының қалыптасуында, жеке тұлға дамуының сипаттамсы ол қосылған және интегралданған топтық даму деңгейінде берілуінде қатысады” (А.В.Петровский).