Адам өмірінде әсіресе, қазақтың өмірінде малдың алатын орны айрықша. Азбар – жатық қора.
Ақ байпақ – сиырда болатын індет ауруы.
Азбайдық – бұқалық. Қасқатай өгіз әлі азбандағыш қоймай жүр деп еді. (Саратов).
Алаөкпе – сиырда болатын болатын өкпе.
Алмас түйе – екі өркеші екі жағына жығыңқы түйе.
Бұл сөз Батыс Қазақстан облысының кейбір аудандарында да кездеседі.
Атағаш – ат байлайтын ағаш. Атшабыс – бәйге, ат жарысы. Атшабыста кім озса, бәйге сонікі. (Сар).
Атан түйе – кестірілген түйе. (бес алты жас және одан үлкен).
Балқоспақ – лөк пен таза айыр інгеннен туған түйе. Бұл сөз де Батыс Қазақстан облысының кейбір аудандарында ұшырайды.
Бауыр құрт – ауру түрі. Қалдық су ішкеннен қойда бауыр құрт ауруы пайда болады. (Саратов).
Бірқырқар – кеш, күзге таман туған кенже қозы. Атанша – екі-үш жастағы піштірілген бура.
Бауыршын – піштірілген жас бура.
Інгенше – екі жастағы ұрғашы түйе.
Дөнен інген – төрт жастағы ұрғашы түйе.
Сынық өркеш түйе – бір өркеші қисайған түйе.
Бастырма // бастырма тезек – қыстай жиылған қиды көктемде көлікпен басып, араластырып құйып алған тезек.
Бәрбәр – қойды шақырарда айтылатын сөз. Төлдеген қойды қозысына «бәрбәр» деп шақырады.
Дүбәра – ерте туған қозы.
Дулыға – түйе өркешінің ең сүйір ұшы.
Жайдық – қой-ешкі, ұсақ мал. Бұл сөз Қазақстанның Батыс өңірінде осы түрде айтылса, оңтүстік облыстарда ұсақ мал сөзі қолданылады.
Жайлаушы ат – жұмыс аты. Бұл колхоздың жайлаушы аты. (Саратов).
Жараны жырау. Келеге салынған бура жаранады. (Саратов).
Желінсау – желіннен, емшектен болатын ауру. Желінсаумен ауырғанда, ісігі бауырымен тамаққа шауып өтеді.
Толау – жылқыда болатын ауру.
Түйме – қойдың түйнек ауруы.
Кәнөш – ат қора, қора. Малдар қыста кәнөшта ғой (Саратов).
Келе – түйенің үйірі. Келеге салған бура жаранады (Саратов).
Күбір – мал қиының қалдығы.
Көбен – ерте туған қозы. Көбдік – жетім қозы.