Адам туады,адам өледі.Мұнда тұрған қайғы не? « Адам дүниеге келген қонақ,біраз қонақтадың аттануың керек» деседі.Мен ұлы жиырмасыншы ғасырдың жасымын.Бұл шығарма жас солдаттың күнделігінен алынған. Шығарма майданда жүргенде жазылған. Солдатты бір жағынын кек қысып,бір жағынын қайғысы да бар. Кек қысатыны жастық шағымның оралмайтындығынан жастық шағымды фашистер тонап алмақшы.Ұрда жық ақмақ фрицтер,біздің жастығымызды,болашағымызды құртқысы келеді.Біз әрине,бере алмаймыз оны өлерміз бірақ бере алмаспыз бермейміз!
Орыста осын айтады қазақта осын айтад.менің жастығым адам баласының қызметіне берілді.Мүмкін мен жастығымды қайыра алмаспын. Бірақ ол босқа кетпейді.інілерімнің еншісіне тиеді.Кейінгі жастар,жас інілерім сендер бақыттысындар сендер соғыс дегенді білмей өтесіндер.Біз жастығымызды сендердің бақыттарыңның жолына құрбан еттік.Мен өмірімнің өзім үшін қымбат екенін жақсы білемін,мен дүниеге келгеліде көп болған жоққой. Бірақ бұл күресте сол өмірімді аямаймында.Аяуғада қақым жоқ деп білемін. Менде ұран біреу ақ ол Ленин ұраны не өлім не жеңіс